گاه دلتنگ می شوم دلتنگتر از تمام دلتنگی ها

حسرت ها را می شمارم و باختن ها را

و صدای شکستن را

نمی دانم من کدامين اميد را نا اميد کردم

و کدام خواهش را نشنيدم

و به کدام دلتنگی خنديدم

که چنين دلتنگم....

درد دارد وقتی

من عاشقانه هايم را می نويسم

ديگران ياد عشقشان می افتند

اما تو بی خيالی......

جاودان باد سايه دوستانی که

شادی را علتند نه شريک!

و غم را شريک اند نه دليل!

وقتی خداحافظی می کنيم چه انرژی عظيمی می خواهد

کنترل اولين قطره اشک برای نچکيدن

دستمال خيس آرزوهايم را فشردم

همين چهار قطره چکيد:

زنده  بــاد  رفيق  بـا معـرفـت

 خدايا ...

خيلی ها دلمو شکستن!

ديگه تحمل ندارم

شب بيا باهم بريم سراغشون

من نشونت ميدم تو ببخششون........

در دایره بلا اگر باران عشق باريد

عاشق آنست که از دايره بيرون نرود

چند وقتيست هرچه می گردم

هيچ حرفی بهتر از سکوت پيدا نمی کنم

نگاهم اما

گاهی حرف می زند

گاهی فرياد می کشد

و من هميشه دنبال کسی می گردم

که بفهمد يک نگاه خسته چه می خواهد بگويد.....

جلوی بعضی از خاطره ها بايد نوشت :

آهسته به ياد آورده شود ،خطر ريزش اشک!

سکوت زبان تنهایی ست

چقدر با خودم حرف می زنم