آدم که غمگین میشود
خودش را جدا میکند از جمع
که مبادا آسیبی به خوشی های دیگران بزند
مورد فراموشی قرار بگیرد
و تنها و تنهاتر میشود...
آنچنان از تنهایی خود غرق میشود...
که دیگر باهیچ تلنگری بر نمیخیزد
و این آغاز تلخ یک پایان است
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: